Ο Γιώργος Ζαχαριάδης (MSc) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1991. Είναι Κλινικός Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής και Κοινωνιολόγος. Έχει προπτυχιακό τίτλο στην Κοινωνιολογία (ΒΑ) από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στον τομέα της Πολιτικής Ανθρωπολογίας και πιστοποίηση στην Kοινωνική Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Paul Valery του Μοντπελιέ (Νότια Γαλλία). Έχει επίσης προπτυχιακό τίτλο (ΒS) στη Διεθνή Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Erasmus του Ρότερνταμ, στην Ολλανδία και μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στον τομέα της Κλινικής Ψυχολογίας με διατριβή στην Επιγενετική και Νευροπλαστικότητα. Πραγματοποίησε την πρακτική του άσκηση σε ιδιωτικό ίδρυμα ψυχικής υγείας στο Λάιντεν (AntiLoneliness). Εργάστηκε για δύο χρόνια ως βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Ρότερνταμ αποκτώντας τον τίτλο του ‘’PBL- Problem Based Learning‘’ εκπαιδευτή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα, είναι αδειούχος Κλινικός Ψυχολόγος και μέλος στον Σύλλογο Ελλήνων Ψυχολόγων (ΣΕΨ). Εργάστηκε και συνεχίζει να συνεργάζεται ως ψυχοθεραπευτής σε ιδιωτικά ιδρύματα όπως το Δέντρο της Θεραπείας καθώς και σε ακαδημαϊκές θέσεις διαχείρισης εκπαιδευτικών σεμιναρίων και προγραμμάτων σπουδών όπως στο Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Συνθετικής Προσέγγισης (ΕΚ.Ι.ΣΥ.Π). Επιπλέον συμμετείχε στην χορήγηση ψυχοδιαγνωστικών οργάνων μέτρησης νευροεκφυλιστικών διαταραχών στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο Αθηνών.

Σήμερα, λειτουργεί το ιδιωτικό του γραφείο και ειδικεύεται στη Σχεσιακή Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία στο Ινστιτούτο Σχεσιακής Ομαδικής Ψυχοθεραπείας (ΙΣΟΨ), όπου οφείλει ευγνωμοσύνη για τη διαπίστευση και τη συμμετοχή του στη Διεθνή Ένωση Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας (IARPP) στη Νέα Υόρκη καθώς και στην Αμερικανική Ένωση Ομαδικής Ψυχοθεραπείας (AGPA). Προσπαθεί πάντα να παραμένει ενημερωμένος με τις τελευταίες ερευνητικές και ακαδημαϊκές εξελίξεις ακολουθώντας και συμμετέχοντας σε πολυάριθμα συνέδρια.

Είναι σημαντικό να αναφέρω ότι το να είσαι θεραπευτής δεν βασίζεται αποκλειστικά σε ακαδημαϊκά επιτεύγματα, αλλά είναι μια δια βίου δέσμευση ως προς την προσωπική ανάλυση, την συστηματική εποπτεία και τον επαναπροσδιορισμό των λαθών, των τραυμάτων και των ανατροπών της ζωής  που εμπλουτίζουν περαιτέρω την ψυχαναλυτική μου πρακτική.